"Τώρα πλέον είναι μέρος της ζωής μου και χαίρομαι ιδιαίτερα γι΄αυτό. Υπέρατη πόρωση!"
"Ξεκίνησα το jocking για να χάσω κιλά και το τρέξιμο για να τρέξω μαραθώνιο"
"Εγώ πάντως παιδιά απο τότε που θυμαμαι τον εαυτό μου ποτέ δεν περπάταγα. Πάντα έτρεχα..."
"Τρέχω απλά γιατί αισθάνομαι ωραία. Αυτό μου αρκεί, ώστε να αποτελεί βασικό κίνητρο. Δέν προσπαθώ να το εμβαθύνω περαιτέρω, διότι θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος. Όποια άλλα πιθανά ωφέλη, προκύπτουν μόνα τους, χωρίς να είναι αυτοσκοπός."
"Για εμένα αφορμή ήταν ο συχωρεμένος ο Μιχάλης Κούσης που τον θαύμαζα όταν τον έβλεπα να αγωνίζεται σε βαλκανικούς αγώνες"
"Από πιτσιρίκι θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να τρέχει!"
"Παιδια καλησπερα.
Πραγματικα εχω συγκινηθει απο τα γραφομενα σας σχετικα με το πως εχει ξεκινησει ο καθενας να αθλειται.
Καθε βραδυ που μπαινω στην ιστοσελιδα, κυριολεκτικα δεν μενει τιποτα
αδιαβαστο.
Απο οτι διαπιστωνω ξεκινησε το θεμα στις 12-01-06 και οι καταθεσεις ψυχης(γιατι περι αυτου προκειται για μας που αθλουμαστε)συνεχιζονται κανονικα."
"Το ξεκίνησα γιατί με κάνει να αισθάνομαι ζωντανή."
"Ξεκίνησα γιατί μου έκαναν φοβερή εντύπωση κάποια άτομα που έτρεχαν μεγάλες αποστάσεις"
"Η αφορμή ήταν η διακοπή του τσιγάρου."
"Γιατί ήταν το μόνο άθλημα στο οποίο μπορούσα να ξεδίνω και να ξοδεύω όλη αυτή την ενέργεια που είχα συσσωρευμένη....Για αρκετό καιρό έτρεχα πάρα πολύ, όσο πιο δυνατά μπορούσα, κάθε μέρα, όλη μέρα...Είχα μεγάλο πρόβλημα στα νύχια των ποδιών μου, αλλά δε μ'ένοιαζε. Φυσικά, υπήρχαν κι άλλοι πολλοί λόγοι κι έτσι το τρέξιμο έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Τώρα; Γιατί απλά έτσι...."
"Το 2000 μου την βάρεσε ένα απόγευμα, ήπια τον καφέ μου έκανα το τσιγάρο μου και πήγα για βελονισμό όπου και το έκοψα. 15 ημέρες μετά έκανα τους πρώτους 2 γύρους σε γήπεδο και πέθανα.Πείσμωσα και συνέχισα μέχρι πέρυσι που έφτανα τα 12 κμ και το θεωρούσα πολύ καλό. Ξαναπείσμωσα από το site και θέλω να τρέξω μαραθώνιο."
"Γιατί ξεκίνησα το τρέξιμο?? Μα για να ξεφύγω από την καθιστική ζωή του γραφείου, από την οποία άρχιζα και έπηζα επικίνδυνα."
"Εγώ είχα χωρίσει, και δεν την πάλευα ιδιίατερα να κάθομαι σπίτι μου. Ήθελα κάπου να εκτονωθώ για 1-2 ώρες την ημέρα."
"Σκέφτηκα πως δεν πήγαινε άλλο η ζωή να είναι δουλειά σπίτι καναπέ υπολογιστή φαγητό ύπνο κτλ....
Ένοιωθα το σώμα σαν να είναι εγκλωβισμένο στα πλοκάμια ενός μεγάλου χταποδιού."
"Στις 2 του Φλεβάρη δε μπορούσα να περπατήσω . Θυμάμαι τα πρώτα 2 πεισματικά χλμ σε 25 min !
Ο πιο δύσκολος μαραθώνιος
Χθες έκανα το 10αρι με 5'00" το χλμ"
" κάθε φορά που πέφτεις να ξανασηκώνεσαι " έλεγε το βίντεο , θα πρόσθετα στην πορεία να μάθεις να διαχειρίζεσαι τον πόνο αλλά και τον ενθουσιασμό σου"
"Όλα ξεκίνησαν το 2013 ως "στοίχημα-παρότρυνση" 2 φίλων να τρέξω στον Μαραθώνιο της Αθήνας, γιατί στα 44 χρόνια μου, νόμιζαν ότι έχω γίνει ένα με το ύφασμα του καναπέ. Αυτό ήταν, κόλλησα. Μαραθώνιος 2013 & 2014, καθώς και κάποιοι αγώνες για να συναντώ φίλους και γνωστούς της νέας δρομικής παρέας."
"Ξεκίνησα να τρέχω πρίν 4 χρόνια γιατί έκλεισε το γυμναστήριο που πήγαινα.Μέχρι τότε θεωρούσα τον εαυτό μου άχρηστο να κάνει έστω και 500μέτρα τρέχοντας.Ένα απόγευμα λοιπόν πήγα στο γήπεδο έτσι για δοκιμή...έκανα 6 γύρους.Για μένα ήταν άθλος!!Ανέβαζα σιγά σιγά γύρους και πολύ μου άρεσε,γνώρισα κόσμο που ασχολείται με το άθλημα και με συμβούλεψε πως να συνεχίσω.....και τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ την μέρα μου χωρίς χιλιόμετρα και τους αγαπημένους μου του γηπέδου Χαλανδρίου Laga,Trexantiri,Xypolitako.H αίσθηση όταν ολοκληρώνεις έναν αγώνα δεν συγκρίνεται με τίποτε.Και έχω πεθάνει τώρα από την ζήλια μου που δεν κατάφερα να ανέβω τελικά Θεσσαλονίκη"
"Γιατί άρχισα να τρέχω???
Ας όψεται ο αγανακτισμένος & πρόωρα αφιχθείς σύζυγος, που με εντόπισε κρυμμένο πρόχειρα στο μπαλκόνι του διαμερίσματος του (3ος όροφος παρακαλώ).
Από τότε δεν έχω σταματήσει (το τρέξιμο, αλλά και τα μπαλκόνια)"
Αυτά είναι ελάχιστα μόνο αποσπάσματα από περιγραφές που έχουν κάνει μέσα σε 9 χρόνια, από το 2006 μέχρι σήμερα, φίλοι μας για το πως ξεκίνησαν τη μεγάλη τους και μεγάλη μας αγάπη, το τρέξιμο. Ο καθένας έχει το δικό του λόγο να πει, τη δική του αφορμή που ξεκίνησε. Πολλοί δεν θα είχαν σκεφτεί ποτέ ότι κάποτε στη ζωή τους θα έτρεχαν, πόσο μάλλον ότι αυτό θα γινόταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Ακόμη περισσότερο, ότι για ορισμένους το τρέξιμο δεν θα ήταν μια απλή προπόνηση, αλλά συμμετοχή σε πολύωρους και κοπιαστικούς αγώνες, ενίοτε και με διακρίσεις.
Τον Ιανουάριο του 2006 δημιουργήθηκε το πρώτο σχετικό θέμα στο φόρουμ.
Σκυτάλη πήρε στο 2007 ένα παραπλήσιο θέμα, ενώ από το 2009 μέχρι και σήμερα βρίσκεται στην επικαιρότητα το τρίτο κατά σειρά θέμα που άνοιξε για το πως ξεκινήσαμε το τρέξιμο. Μπορείτε να διαβάσετε ή να θυμηθείτε στα 3 αυτά threads τις εμπειρίες φίλων πολλοί από τους οποίους μπορεί να είναι και γνωστοί σας, όπως και να γράψετε εδώ την δική σας ιστορία.
